De ‘nieuwe’ Alpine A110 is inmiddels zes jaar onder ons en heeft de internationale pers figuurlijk in zijn broekzak. Ja, op een haar na werd hij zelfs Auto van het Jaar 2019. Waar bleef het Franse chauvinisme, toen geen enkele Franse autojournalist hem ook maar een punt waardig achtte? Eén punt van het ‘vaderlandse’ journaille en de A110 was Auto van het Jaar 2019 geworden. Of dit van invloed zou zijn geweest op de verkoopcijfers zal altijd een vraagteken blijven.
Natuurlijk heeft de coronacrisis hieraan niet meegeholpen, maar gelukkig schijnt voor Alpine de zon weer en zijn er in 2022 ruim 3500 nieuwe A110’s verkocht. Maar waar is het Alpine avontuur ooit begonnen, en hoe verhoudt die eersteling zich tot de huidige A110? We reden een A110 S en een A106, opzoek naar antwoorden.
Bij Centre Alpine Stam in Soestdijk nemen we de sleutelkaart van een orange feu gekleurde Alpine A110 S in ontvangst, om te kijken of deze zijn afkomst met de allereerste Alpine - de A106 - niet verloochent. Bij onze aankomst zit eigenaar Klaas Borst al in de showroom te wachten. Klaas is een Renault 4CV liefhebber en restaureerde eigenhandig twee exemplaren. De A106 stond lang op zijn verlanglijstje, vanwege de 4CV genen. Uit ervaring weten we inmiddels dat het rijden in een A110 een waar genoegen is. Wat opvalt, is dat de A110 S, ondanks de stuggere afstemming ten opzichte van de ‘normale’ A110, zeker geen keiharde indruk maakt. Ook de hobbelige weg bij Lage Vuursche werkt het onderstel met bravoure af. Het mechaniek voelt en hoort niet aan als een motor die in afgeslankte vorm ook in normalere Renault producten zijn weg vond. Met heerlijke uitlaatplofjes wordt de indruk van een echte sportmotor gewekt; zie dat in een elektrische uitvoering maar te evenaren. De Alpine-ingenieurs hebben hier echt héél goed werk afgeleverd. Wat de A110 bijzonder maakt is het relatief lage gewicht van nog geen 1100 kg en dat is tegenwoordig écht licht voor een sportwagen. Een Porsche Cayman bijvoorbeeld, weegt 1365kg. In de tijd van de A106 was dat wel anders. Met zijn gewicht van 550kg, weegt hij de helft van zijn spirituele opvolger. Het relatief lichte gewicht van de A110, uit zich duidelijk in de rijervaring: lichtvoetig en in één woord verslavend.
Natuurlijk heeft de coronacrisis hieraan niet meegeholpen, maar gelukkig schijnt voor Alpine de zon weer en zijn er in 2022 ruim 3500 nieuwe A110’s verkocht. Maar waar is het Alpine avontuur ooit begonnen, en hoe verhoudt die eersteling zich tot de huidige A110? We reden een A110 S en een A106, opzoek naar antwoorden.
Bij Centre Alpine Stam in Soestdijk nemen we de sleutelkaart van een orange feu gekleurde Alpine A110 S in ontvangst, om te kijken of deze zijn afkomst met de allereerste Alpine - de A106 - niet verloochent. Bij onze aankomst zit eigenaar Klaas Borst al in de showroom te wachten. Klaas is een Renault 4CV liefhebber en restaureerde eigenhandig twee exemplaren. De A106 stond lang op zijn verlanglijstje, vanwege de 4CV genen. Uit ervaring weten we inmiddels dat het rijden in een A110 een waar genoegen is. Wat opvalt, is dat de A110 S, ondanks de stuggere afstemming ten opzichte van de ‘normale’ A110, zeker geen keiharde indruk maakt. Ook de hobbelige weg bij Lage Vuursche werkt het onderstel met bravoure af. Het mechaniek voelt en hoort niet aan als een motor die in afgeslankte vorm ook in normalere Renault producten zijn weg vond. Met heerlijke uitlaatplofjes wordt de indruk van een echte sportmotor gewekt; zie dat in een elektrische uitvoering maar te evenaren. De Alpine-ingenieurs hebben hier echt héél goed werk afgeleverd. Wat de A110 bijzonder maakt is het relatief lage gewicht van nog geen 1100 kg en dat is tegenwoordig écht licht voor een sportwagen. Een Porsche Cayman bijvoorbeeld, weegt 1365kg. In de tijd van de A106 was dat wel anders. Met zijn gewicht van 550kg, weegt hij de helft van zijn spirituele opvolger. Het relatief lichte gewicht van de A110, uit zich duidelijk in de rijervaring: lichtvoetig en in één woord verslavend.