Een restauratie kan in grote lijnen nog zo perfect zijn, voor de connaisseur is dat geen knip voor de neus waard als de details niet kloppen. Zoals het instrumentarium, waar je als liefhebber veel en vaak tegenaan kijkt. Gelukkig zijn daarvoor ambachtsmannen als Gabriel de Meurville. “Ik kan maanden bezig zijn met een klok.”
Als je het niet weet, rijd je er straal voorbij. Op een verborgen boerenerf in het zuiden van Engeland werkt een van ’s werelds beste restaurateurs van exclusieve, vooroorlogse instrumenten. In een hoek van een oude, voormalige kippenschuur komen de klokken van Alfa’s, Maserati’s en andere kostbare machines uit het interbellum opnieuw tot leven. Het is het domein van de Gabriel de Meurville (54), een Argentijn die in 2003 dankzij Europese familiebanden op een Italiaans paspoort naar Engeland verhuisde. Zijn liefde voor auto's reisde met hem mee. “In mijn thuisland was ik grafisch ontwerper,” vertelt hij. “Een vriend was zijn MG TC uit 1948 aan het restaureren en vroeg me of ik de wijzerplaten van zijn klokken kon tekenen om ze opnieuw te kunnen printen. Zo begon ik met het opknappen van auto-instrumenten.” De Meurville verwierf al snel bekendheid in de Argentijnse klassiekerwereld, het werk kwam vanzelf naar hem toe. Totdat in 2001 de economie ernstig instortte. “Toen had ik twee keuzes: veranderen van werk of verhuizen.”
Als je het niet weet, rijd je er straal voorbij. Op een verborgen boerenerf in het zuiden van Engeland werkt een van ’s werelds beste restaurateurs van exclusieve, vooroorlogse instrumenten. In een hoek van een oude, voormalige kippenschuur komen de klokken van Alfa’s, Maserati’s en andere kostbare machines uit het interbellum opnieuw tot leven. Het is het domein van de Gabriel de Meurville (54), een Argentijn die in 2003 dankzij Europese familiebanden op een Italiaans paspoort naar Engeland verhuisde. Zijn liefde voor auto's reisde met hem mee. “In mijn thuisland was ik grafisch ontwerper,” vertelt hij. “Een vriend was zijn MG TC uit 1948 aan het restaureren en vroeg me of ik de wijzerplaten van zijn klokken kon tekenen om ze opnieuw te kunnen printen. Zo begon ik met het opknappen van auto-instrumenten.” De Meurville verwierf al snel bekendheid in de Argentijnse klassiekerwereld, het werk kwam vanzelf naar hem toe. Totdat in 2001 de economie ernstig instortte. “Toen had ik twee keuzes: veranderen van werk of verhuizen.”
Vooroorlogs
Het werd dus dat laatste. “In Engeland merkte ik dat er veel vraag was naar mensen die iets met hun handen kunnen. Mijn eerste klus was het opknappen van het dashboard en de instrumenten van een Rolls-Royce Phantom II uit 1929, voor Taylor’s Garage. Niet veel later kwam ik op de spuitafdeling van Rolls-Royce terecht, waar ik kwaliteitsmanager werd. Een droomstart van mijn nieuwe bestaan.” Na een paar jaar begon de dagelijkse routine hem echter te vervelen en verlangde hij terug naar zijn oude vak. De Meurville ging als freelancer aan de slag bij Jim Stokes, een van de meest befaamde restauratiebedrijven van het land. “Daar voelde ik me als een vis in het water, want ze werkten aan mijn favoriete auto’s: vooroorlogse Alfa’s. Ik ben er de instrumenten gaan doen en deed alle fotografie voor het bedrijf, voor advertenties en andere doeleinden.” Hij vervolgt: “Er ging een wereld voor me open. Waar ik vandaan kom is het zo dat als iemand heel goed is in iets, hij dit voor zichzelf houdt. In Engeland daarentegen willen mensen je graag dingen leren. Bij Stokes heb ik me daardoor nog heel veel verder kunnen bekwamen in reparatie en kalibratie van vooroorlogse instrumenten, met name van Jaeger, Veglia en Smiths. Dat waren en zijn nog steeds kostbare, bijzondere klokken met chronometrische mechanismes.”Lees verder
Het gehele artikel en nog veel meer foto’s kunt u teruglezen in CARROS Magazine nr. 3/2023. Nooit iets missen? Neem nu een extra voordelig jaarabonnement (8 nummers).