De teloorgang van het Kroymans-imperium heeft Cadillac in Europa een gevoelige klap toebedeeld. Maar General Motors laat de moed niet zakken en probeert op rustige en bescheiden wijze het merk in Europa te herlanceren. Ja, rustig en bescheiden. Met de snelste stationcar op de planeet.
Het ‘rustige en bescheiden opbouwen’ dat Cadillac voor ogen heeft, gaan we terugzien in het niet claimen van reusachtige verkoopaantallen, in het niet bouwen van luxueuze dealerpaleizen en het achterwege laten van tromgeroffel in advertentiecampagnes. Hoewel, Cadillac heeft het niet kunnen laten een speldenprik naar Ferrari uit te delen. Tik maar eens Magnetic Ride Control en Cadillac en Ferrari in op YouTube. Cadillac wijst er in het humoristische filmpje op dat het prima werkende elektronische, actieve dempsysteem van de Ferrari 458 Italia al een aantal jaren op diverse Cadillacs zit – waaronder de CTS.
Snelste Stationcar op de Planeet
Die CTS kennen we dus al een tijdje, maar toch hadden we een goede reden om naar Berlijn af te reizen. Cadillac presenteerde daar, na de vierdeurs sedan en de coupé, een nieuwe variant, een stationcar met de naam Sport Wagon. Het moet gezegd worden dat hij er prachtig uitziet in die vorm, mooier dan de coupé zelfs. Maar de Sport Wagon die in Berlijn ter beschikking stond, was allerminst ‘rustig en bescheiden’. Het was een V-Series, die stoutmoedig en met recht aanspraak maakt op de titel ‘Snelste Stationcar op de Planeet’. Als je het vijfdeurs kanon met handbak genomen hebt, loopt deze CTS-V maar liefst 308 km/h en daar is geen cijfer van gelogen. Op de Autobahn stormde Cadillacs nieuwe stationwagon zo energiek en nietsontziend hard naar de ‘300’, dat er geen twijfel aan bestaat dat hij die laatste acht kilometers per uur ook nog ‘pakt’.
Grijnzende T-Rex
Zelfs op die snelheid is de Cadillac nog prachtig stabiel, met dank aan de Magnetic Ride Control Active-dempers. Je kunt relaxt heel hard rijden, een gevoel waaraan een grote bijdrage wordt geleverd door de enorme knapen van remmen. Achter de gesmeed lichtmetalen wielen zijn vóór schijven geschroefd met een diameter van 380 mm en achter 373. Op de vooras worden ze in een greep gehouden door kanjers van calipers met zes zuigers per stuk, achter met vier.
Er zit zo’n ongebreidelde kracht in deze Cadillac, dat hij topklasse sportwagens op de hielen moet kunnen zitten, dan wel passeren. Een paar keer accelereerde een 911 van onze CTS-V weg, in een poging even te laten zien wie er de baas is in Duitsland, maar elke keer als de bestuurders in hun spiegel zagen hoe de Cadillac als een grijnzende T-Rex op het bevallige kontje van hun troetel-Porsche afkwam, wisten ze niet hoe snel ze naar rechts moesten.
Gekoeld differentieel
Dat de CTS-V Sport Wagon in 4,1 seconden van 0 naar 100 gaat, is niet zo interessant, maar dat hij in 13,4 tellen op de 200 zit, zegt meer over de vernietigingskracht van zijn V8. Dat is overigens een licht getemde versie van de monstermotor van de Corvette ZR1, met zijn 6,2 liter inhoud en compressor altijd nog goed voor 564 pk aan vermogen. Hij ontwikkelt 747 Nm, een rijkdom aan trekkracht die via een solide Tremec-zesbak en een zelfsperrend differentieel naar de achterwielen wordt geloodst.
Je kunt ook een automaat bestellen, een Hydra-Matic met zes verzetten, maar daarmee haalt die Sport Wagon maar 282 km/h, en dat wil je natuurlijk niet. Overigens is bij beide versies het differentieel gekoeld, om oververhitting te voorkomen als je absoluut de eerste wilt zijn die de nieuwe Beaujolais thuis uitschenkt.
De CTS-V heeft zijn opvoeding op de Ring genoten en dat merk je. Het is een stabiele auto, die prima instuurt en absoluut geen neiging tot onderstuur heeft – hoewel je dat op basis van het gewicht in de neus wel zou verwachten. De tractie is uitstekend, de pk’s worden heel efficiënt op het asfalt gebracht, maar de kracht die je onder het pedaal hebt, is zo groot dat je op bijna elk moment de grip van de achterbanden kunt verbreken.
Contact met de buren
Als je de Sport Wagon aan de buren moet goedpraten of uitleggen, kun je erop wijzen dat de dakrails op slimme wijze verzonken liggen, zodat je ze niet ziet en ze geen ongewenst geluid maken. Je kunt vertellen dat er wel drie keer zoveel in kan als in de sedan. Het bagageruim is namelijk 412 liter groot, maar als je de stoelen neerklapt, wordt dat 1.484.
Je kunt de rails binnenin laten zien, waaraan je de bagage kunt vastbinden, de opbergruimte onder de vloer, het skiluik, de asymmetrisch neerklappende achterbank en de spoiler die subtiel in de vijfde deur geïntegreerd is.
En de motor? Daar vertel je niks over, tenzij je met een enthousiasteling te maken hebt. Dan kun je laten zien dat hij een kleinere compressor heeft dan de 648 pk ZR1, maar een grotere tussenkoeler, want er is immers meer ruimte onder de kap. Vergeet ook niet even op die imposante, meer stijfheid gevende balk te wijzen die de beide veerpoten met elkaar verbindt, en die over de V8 spant als de Brooklyn Bridge over de East River.
Zinvolle aanschaf
Een stationwagon die 308 km/h haalt; je eerste neiging is om hem als net zo overbodig te bestempelen als de Bugatti Veyron. Maar als je er een middag mee op pad bent, warm je aardig snel op voor de CTS-V Sport Wagon. Het gaat je per kilometer beter bevallen om het volledige gebruiksgemak van een flinke stationwagon, van een gezins- dan wel zakenauto en van een zwaar kaliber supersedan in één voertuig verenigd te hebben.
Als je zo’n Cadillac voor je deur hebt, is de kans heel groot dat de 911 en de Range Rover je
garage zelden of nooit meer uit komen. Zíj zijn daardoor overbodig, en niet de Cadillac. Die lijkt in dit perspectief een zinvolle en rationele aanschaf.
We zijn natuurlijk al een beetje gewend aan supersnelle stationwagons van BMW (M5), Mercedes (AMG) en Audi (RS6), en Cadillac is niet uniek met dit concept, maar de CTS-V serveert alle attracties ervan op een wijze die net even meer overdondert en die net even royaler en smakelijker is. De Sport Wagon onderstreept echter vooral wat we via de Sedan en Coupé al wisten: dat Cadillac een auto van zwaar – Europees – kaliber kan bouwen.
Door Ton Roks
| Cadillac CTS-V Sport Wagon |
| Motor |
6,2 liter V8 met compressor |
| Vermogen |
564 pk bij 6.100 tpm, |
| Koppel |
747 Nm bij 3.800 tpm |
| Transmissie |
Achterwielaandrijving, automatische zesbak (zestraps handbak naar keuze), zelfsperrend differentieel |
| Gewicht in kg |
2.040 |
| L x b x h in cm |
486 x 184 x 150 |
| 0-100 in sec. |
4,1 |
| 0-200 in sec. |
13,4 |
| Top in km/h |
308 (handbak), 282 (automaat) |
| Verbruik, gem., in lit./100 km |
15,7 (handbak), 14,5 (automaat) |
| CO2-emissie, gem., in gr./km |
370 (handbak), 343 (automaat) |
| Prijs in euro |
164.471 (handbak), 151.754 (automaat) |
Het ‘rustige en bescheiden opbouwen’ dat Cadillac voor ogen heeft, gaan we terugzien in het niet claimen van reusachtige verkoopaantallen, in het niet bouwen van luxueuze dealerpaleizen en het achterwege laten van tromgeroffel in advertentiecampagnes. Hoewel, Cadillac heeft het niet kunnen laten een speldenprik naar Ferrari uit te delen. Tik maar eens Magnetic Ride Control en Cadillac en Ferrari in op YouTube. Cadillac wijst er in het humoristische filmpje op dat het prima werkende elektronische, actieve dempsysteem van de Ferrari 458 Italia al een aantal jaren op diverse Cadillacs zit – waaronder de CTS.
Snelste Stationcar op de Planeet
Die CTS kennen we dus al een tijdje, maar toch hadden we een goede reden om naar Berlijn af te reizen. Cadillac presenteerde daar, na de vierdeurs sedan en de coupé, een nieuwe variant, een stationcar met de naam Sport Wagon. Het moet gezegd worden dat hij er prachtig uitziet in die vorm, mooier dan de coupé zelfs. Maar de Sport Wagon die in Berlijn ter beschikking stond, was allerminst ‘rustig en bescheiden’. Het was een V-Series, die stoutmoedig en met recht aanspraak maakt op de titel ‘Snelste Stationcar op de Planeet’. Als je het vijfdeurs kanon met handbak genomen hebt, loopt deze CTS-V maar liefst 308 km/h en daar is geen cijfer van gelogen. Op de Autobahn stormde Cadillacs nieuwe stationwagon zo energiek en nietsontziend hard naar de ‘300’, dat er geen twijfel aan bestaat dat hij die laatste acht kilometers per uur ook nog ‘pakt’.
Grijnzende T-Rex
Zelfs op die snelheid is de Cadillac nog prachtig stabiel, met dank aan de Magnetic Ride Control Active-dempers. Je kunt relaxt heel hard rijden, een gevoel waaraan een grote bijdrage wordt geleverd door de enorme knapen van remmen. Achter de gesmeed lichtmetalen wielen zijn vóór schijven geschroefd met een diameter van 380 mm en achter 373. Op de vooras worden ze in een greep gehouden door kanjers van calipers met zes zuigers per stuk, achter met vier.
Er zit zo’n ongebreidelde kracht in deze Cadillac, dat hij topklasse sportwagens op de hielen moet kunnen zitten, dan wel passeren. Een paar keer accelereerde een 911 van onze CTS-V weg, in een poging even te laten zien wie er de baas is in Duitsland, maar elke keer als de bestuurders in hun spiegel zagen hoe de Cadillac als een grijnzende T-Rex op het bevallige kontje van hun troetel-Porsche afkwam, wisten ze niet hoe snel ze naar rechts moesten.
Gekoeld differentieel
Dat de CTS-V Sport Wagon in 4,1 seconden van 0 naar 100 gaat, is niet zo interessant, maar dat hij in 13,4 tellen op de 200 zit, zegt meer over de vernietigingskracht van zijn V8. Dat is overigens een licht getemde versie van de monstermotor van de Corvette ZR1, met zijn 6,2 liter inhoud en compressor altijd nog goed voor 564 pk aan vermogen. Hij ontwikkelt 747 Nm, een rijkdom aan trekkracht die via een solide Tremec-zesbak en een zelfsperrend differentieel naar de achterwielen wordt geloodst.
Je kunt ook een automaat bestellen, een Hydra-Matic met zes verzetten, maar daarmee haalt die Sport Wagon maar 282 km/h, en dat wil je natuurlijk niet. Overigens is bij beide versies het differentieel gekoeld, om oververhitting te voorkomen als je absoluut de eerste wilt zijn die de nieuwe Beaujolais thuis uitschenkt.
De CTS-V heeft zijn opvoeding op de Ring genoten en dat merk je. Het is een stabiele auto, die prima instuurt en absoluut geen neiging tot onderstuur heeft – hoewel je dat op basis van het gewicht in de neus wel zou verwachten. De tractie is uitstekend, de pk’s worden heel efficiënt op het asfalt gebracht, maar de kracht die je onder het pedaal hebt, is zo groot dat je op bijna elk moment de grip van de achterbanden kunt verbreken.
Contact met de buren
Als je de Sport Wagon aan de buren moet goedpraten of uitleggen, kun je erop wijzen dat de dakrails op slimme wijze verzonken liggen, zodat je ze niet ziet en ze geen ongewenst geluid maken. Je kunt vertellen dat er wel drie keer zoveel in kan als in de sedan. Het bagageruim is namelijk 412 liter groot, maar als je de stoelen neerklapt, wordt dat 1.484.
Je kunt de rails binnenin laten zien, waaraan je de bagage kunt vastbinden, de opbergruimte onder de vloer, het skiluik, de asymmetrisch neerklappende achterbank en de spoiler die subtiel in de vijfde deur geïntegreerd is.
En de motor? Daar vertel je niks over, tenzij je met een enthousiasteling te maken hebt. Dan kun je laten zien dat hij een kleinere compressor heeft dan de 648 pk ZR1, maar een grotere tussenkoeler, want er is immers meer ruimte onder de kap. Vergeet ook niet even op die imposante, meer stijfheid gevende balk te wijzen die de beide veerpoten met elkaar verbindt, en die over de V8 spant als de Brooklyn Bridge over de East River.
Zinvolle aanschaf
Een stationwagon die 308 km/h haalt; je eerste neiging is om hem als net zo overbodig te bestempelen als de Bugatti Veyron. Maar als je er een middag mee op pad bent, warm je aardig snel op voor de CTS-V Sport Wagon. Het gaat je per kilometer beter bevallen om het volledige gebruiksgemak van een flinke stationwagon, van een gezins- dan wel zakenauto en van een zwaar kaliber supersedan in één voertuig verenigd te hebben.
Als je zo’n Cadillac voor je deur hebt, is de kans heel groot dat de 911 en de Range Rover je garage zelden of nooit meer uit komen. Zíj zijn daardoor overbodig, en niet de Cadillac. Die lijkt in dit perspectief een zinvolle en rationele aanschaf.
We zijn natuurlijk al een beetje gewend aan supersnelle stationwagons van BMW (M5), Mercedes (AMG) en Audi (RS6), en Cadillac is niet uniek met dit concept, maar de CTS-V serveert alle attracties ervan op een wijze die net even meer overdondert en die net even royaler en smakelijker is. De Sport Wagon onderstreept echter vooral wat we via de Sedan en Coupé al wisten: dat Cadillac een auto van zwaar – Europees – kaliber kan bouwen.
Door Ton Roks