Denk je aan een sportieve klassieke Volvo, dan denk je aan de P1800, beroemd geworden als de auto van Simon Templar in tv-serie The Saint en inmiddels een waardevolle klassieker. Maar de P1800 was er wellicht nooit gekomen zonder zijn veel minder bekende voorganger: de Sport P1900, waarvan er maar enkele tientallen gebouwd zijn.
Toen Volvo’s oprichter en CEO Assar Gabrielsson in 1953 de Verenigde Staten bezocht om te onderzoeken hoe Volvo daar succesvol auto’s zou kunnen verkopen, viel hem direct op dat Europese sportwagens daar zeer populair waren. Austin Healey’s, MG’s en Porsches waren aan de andere kant van de Atlantische Oceaan buitengewoon gewild. Bovendien zag Gabrielsson de opkomst van de Chevrolet Corvette van dichtbij, met een carrosserie van met glasvezel versterkt polyester. Volvo had in die tijd geen sportwagen in de aanbieding, Sterker, Volvo stond bekend als producent van solide, betrouwbare en wat saaie auto’s. Gabrielsson raakte er tijdens zijn trip van overtuigd dat het anders moest. Dat het hebben van een sportieve auto een noodzaak was om in Amerika voet aan de grond te krijgen. Bovendien raakte hij gefascineerd door de techniek van glasvezel.
Polyester
Hij benaderde de firma Glasspar, die ook met General Motors samenwerkte en zette nog dezelfde week koers naar Californië. Glasspar ontwikkelde al sinds eind jaren veertig boten en auto’s van glasvezel. Assar Gabrielsson besloot ter plekke dat Glasspar een polyester body zou gaan maken voor een Volvo Sport. De motor had hij al, want op datzelfde moment werd er in Zweden gewerkt aan de B14A, een sterkere versie van Volvo’s B4B uit de PV444 (beter bekend als de Kattenrug). De marketeer in hem wist zeker dat zo’n sportieve auto ook de lancering van de PV444 op de Amerikaanse markt een extra zetje zou geven. Hij liet er dus geen gras over groeien. En nog voordat hij terugkeerde naar Zweden had hij een ontwerp van Glasspar voor de ‘Volvo Sport’ in zijn tas dat hij direct doorstuurde naar Göteborg, vergezeld van de opdracht aan zijn ingenieurs er een passend buizenchassis voor te ontwerpen. De conservatieve Zweden wisten in eerste instantie niet goed wat ze ermee aan moesten, maar de instructies van de baas waren onverbiddelijk. Snel daarna vertrok er een team van Zweedse ingenieurs naar Glasspar om daar de kunst van het fabriceren van glasvezel carrosserieën te leren.
Lees verder
Het gehele artikel en nog veel meer foto’s kunt u teruglezen in CARROS Magazine nr. 1/2022. Nooit iets missen? Neem nu een extra voordelig jaarabonnement (8 nummers).