BMW snijdt de M-cake tegenwoordig in steeds dunnere plakjes om meer en meer klanten en niches te bereiken. Er was echter een tijd waarin een 7 Serie met M-badge ondenkbaar was, simpelweg omdat een dergelijke grote en zware auto niet bij de sportieve filosofie van het M-label paste. In Zuid-Afrika dachten ze daar heel anders over en bouwde ze op eigen initiatief een officieuze M7.
De 7 Serie van de E23 generatie, kwam in 1977 op de markt, met aanvankelijk de 733i en kort daarna de 735i als topmodel. Dat was echter niet genoeg om concurrenten als de Mercedes-Benz 450 SEL met een 4,5 V8 (later zelfs een 6,9 V8) en de Jaguar XJ12 met een 5,3 V12 van repliek te dienen. Tuningsfirma Alpina uit het Zuid-Duitse Buchloe zag die achterstand op de concurrentie als een kans, en kwam zodoende met de B8 op basis van de 733i. Die had geen 197 pk maar 240 pk dankzij andere zuigers, aangepaste verbrandingskamers met andere ontsteking, scherpere nokkenassen en een gewijzigd uitlaatsysteem.
Maar BMW wilde op eigen titel deze strijd aangaan en kwam zodoende in 1980 met de 745i. Daarin lag geen 4,5 liter zes- of achtcilinder zoals de naam doet vermoeden, maar de 3.210 cm³ grote zescilinder M30 uit de 732i. Die was voorzien van een turbocompressor en kreeg intern de code M102. In de racerij werd destijds een regel gehanteerd die stelde dat een turbomotor een factor 1,4 krachtiger was dan een atmosferische motor, en daarom een kleinere cilinderinhoud moest hebben. Door de cilinderinhoud van 3,2 liter met 1,4 te vermenigvuldigen, komt de turbovariant theoretisch uit op (afgerond) 4,5 liter en zodoende ontstond de naam 745i. Deze nieuwe M102 leverde 252 pk bij 5.200 rpm en een koppel van 380 Nm bij 2.600 rpm. Vanaf 1983 werd de variant met 3.430 cm³ uit de 735i gebruikt. Die leverde identieke prestaties, alleen al bij lagere toerentallen. Deze variant kreeg de code M106.
De 7 Serie van de E23 generatie, kwam in 1977 op de markt, met aanvankelijk de 733i en kort daarna de 735i als topmodel. Dat was echter niet genoeg om concurrenten als de Mercedes-Benz 450 SEL met een 4,5 V8 (later zelfs een 6,9 V8) en de Jaguar XJ12 met een 5,3 V12 van repliek te dienen. Tuningsfirma Alpina uit het Zuid-Duitse Buchloe zag die achterstand op de concurrentie als een kans, en kwam zodoende met de B8 op basis van de 733i. Die had geen 197 pk maar 240 pk dankzij andere zuigers, aangepaste verbrandingskamers met andere ontsteking, scherpere nokkenassen en een gewijzigd uitlaatsysteem.
Maar BMW wilde op eigen titel deze strijd aangaan en kwam zodoende in 1980 met de 745i. Daarin lag geen 4,5 liter zes- of achtcilinder zoals de naam doet vermoeden, maar de 3.210 cm³ grote zescilinder M30 uit de 732i. Die was voorzien van een turbocompressor en kreeg intern de code M102. In de racerij werd destijds een regel gehanteerd die stelde dat een turbomotor een factor 1,4 krachtiger was dan een atmosferische motor, en daarom een kleinere cilinderinhoud moest hebben. Door de cilinderinhoud van 3,2 liter met 1,4 te vermenigvuldigen, komt de turbovariant theoretisch uit op (afgerond) 4,5 liter en zodoende ontstond de naam 745i. Deze nieuwe M102 leverde 252 pk bij 5.200 rpm en een koppel van 380 Nm bij 2.600 rpm. Vanaf 1983 werd de variant met 3.430 cm³ uit de 735i gebruikt. Die leverde identieke prestaties, alleen al bij lagere toerentallen. Deze variant kreeg de code M106.