Het is alsof Dallara en Ferrari met de term Stradale (straatracer) extra willen benadrukken dat je er écht de openbare weg mee op mag. Maar of je dat in het hedendaagse Nederland nog moet willen? Een vraag die alleen Thomas Bangma kan beantwoorden. Hij deed het.
Allereerst moet ik het even met u hebben over de Dallara Stradale. Dallara is een (race)auto(merk) waarvan bijna niemand heeft gehoord, maar dat net zo bekend zou moeten zijn als Ferrari. De oprichter/eigenaar is de tachtiger Gian Paolo Dallara en hij is gepassioneerder, scherper en energieker dan de gemiddelde millennial. Hij werkte bij Ferrari, Maserati en Lamborghini (waar hij de Miura ontwikkelde) en leidt inmiddels bijna een halve eeuw een prachtig bedrijf in een lieflijk stukje Italië, niet ver van Parma. Insiders in de autowereld weten dat de Bugatti Veyron het productiestadium nooit gehaald zou heb[1]ben zonder de hulp van Dallara en dat auto’s als de Alfa Romeo 4C en de Maserati MC20 feitelijk (bijna) Dallara’s zijn. Het is dan ook een bedrijf met honderden werknemers, mede omdat Gian Paolo nog nooit iemand heeft ontslagen. Dat ligt niet in zijn aard. Zo ligt het evenmin in zijn aard om klanten die auto’s bij hem kopen altijd maar keihard te confronteren met torenhoge rekeningen voor onderdelen die wellicht stuk zijn gegaan door het racen en niet noodzakelijkerwijs door een constructiefoutje. Dit zijn in de wereld van de autosport altijd lastige discussies, die te vermijden zijn door coulance en inschikkelijkheid van beide kanten. Door deze bena[1]dering en door decennialang competitieve, innovatieve en veilige (Haas F1) raceauto’s te bouwen, is Dallara tegen allerlei krachten in organisch gegroeid.
Lees verder
Het gehele artikel en nog veel meer foto’s kunt u teruglezen in CARROS Magazine nr. 1/2021. Nooit iets missen? Neem nu een extra voordelig jaarabonnement (8 nummers).
