Overschaduwd door zowel zijn voorgangers als opvolgers, speelt de Islero een bijrolletje in de historie van Lamborghini. Velen hebben zelfs nog nooit van het model gehoord. En dat is volgens Yuri van Koeveringe zonde, want de Islero is de auto waarin de visie van Ferruccio Lamborghini misschien nog wel het best tot uiting komt.
Traag ronddraaiend lijkt de startmotor even moeite te hebben om alle twaalf cilinders wakker te schudden. Dat heeft weinig met de staat van de techniek te maken, want de Islero in dit verhaal is nagenoeg in perfecte conditie dankzij Polo Storico, de officiële klassiekerafdeling van Lamborghini, en de eerder in onze kolommen geportretteerde firma JB Classic Cars in Bodegraven. Nee, de beroemde 4,0 liter V12 heeft gewoon even tijd nodig. Met een beetje gas slaat de krachtbron aan, een vol en machtig geluid producerend. Vergeleken met de uit dezelfde tijd stammende Colombo V12 van Ferrari, zijn eeuwige antagonist, voelt de motor minder rauw en geciviliseerder; een vergelijking die voor eigenlijk de hele auto opgaat. Immers, de straatauto’s met de Cavallino Rampante waren in deze periode weinig meer dan vermomde racers, terwijl de Lamborghini’s uit Sant’Agata destijds juist ontworpen waren als weldoordachte Gran Turismo’s. En die rol vervult de Islero met verve.
Maar waarom is deze auto dan zo onbekend?
Het begin
Daarvoor moeten we een stap terug in de tijd, naar 1963. Het was in dat jaar dat Ferruccio Lamborghini, een geslaagd ondernemer en producent van tractoren, besloot zijn eigen automerk op te richten na ontevredenheid over de kwaliteit van zijn Ferrari 250 GT. De eerste stap was het vinden van een krachtige motor, het liefst een V12. Het zou een kwestie worden van de juiste man op het juiste moment, want Ferruccio kwam in contact met Giotto Bizzarinni. Deze kundige ingenieur die jaren voor Ferrari had gewerkt, onder meer aan de legendarische 250 GTO, was tijdens de ‘paleisrevolutie van ‘61’ door Enzo op straat gezet en op zoek naar werk. Het toeval wil ook dat Bizzarinni zelf al eens een ontwerp had gemaakt voor een moderne 1,5 liter V12, bedoeld voor de racerij. Die was uiteraard te klein voor de GT die Ferruccio voor ogen had, maar zou met de nodige aanpassingen best wel eens een ideale motor kunnen zijn. En dus kroop Bizzarinni achter zijn tekenbord, om uiteindelijk met een van de mooiste motoren ooit op de proppen te komen: de fameuze Lamborghini V12. Met twaalf cilinders in een hoek van zestig graden, vier kleppen per cilinder, vier nokkenassen aangedreven door kettingen en zes dubbele carburateurs was het één van de modernste motoren uit zijn tijd.
Lees verder
Het gehele artikel en nog veel meer foto’s kunt u teruglezen in CARROS Magazine nr. 4/2022. Nooit iets missen? Neem nu een extra voordelig jaarabonnement (8 nummers).