De 25e James Bond-film - No Time to Die – zal (na het nodige uitstel) nog dit jaar in de bioscoop te zien zijn. Als vanouds duiken er diverse modellen van Aston Martin op. De ultieme filmauto van het merk blijft toch de DB5.
De eerste keer dat een Aston Martin in een James Bond-film schitterde, was in 1964. In Goldfinger was een DB5 liefst 10 minuten en 21 seconden te zien. De DB5 reed later ook nog over het witte doek in GoldenEye uit 1995 en Thunderball (1965). De DB5 is daarmee volgens velen dé Bond-auto bij uitstek. Of specifieker: de Silver Birch DB5 uit Goldfinger.
Zwaar bewapend
Die filmauto is immers voorzien van de beste gadgets die een geheim agent kan wensen: achter de richtingaanwijzers aan de voorzijde zitten twee Browning-mitrailleurs verscholen, terwijl de uitschuifbare bumpers elke tegenstander opzij schuiven. Achteropkomend verkeer wordt indien nodig getrakteerd op een rookgordijn of een spekgladde plas olie. Als villeine extra strooit de DB5 ook nog kraaienpoten op de weg. Verder aan boord: een uitschuifbaar kogelvrij scherm voor de achterruit, draaibare nummerplaten, een radarsysteem en een schietstoel.
Replica
Eerder dit jaar kondigde Aston Martin al aan 28 replica’s van de DB5 van James Bond te bouwen. De genoemde snufjes zijn – sommige écht werkend – van de partij. Jammer genoeg is de replica niet straatlegaal. Overigens staat één van de drie originele filmauto’s in het Louwman Museum in Den Haag. Van het originele trio zijn er nog slechts twee exemplaren over. Bijzonder is dat de auto’s voor de set voorzien zijn van hun gadgets in de Aston Martin-fabriek. De bedenker van de bewapende DB5 inspireerde filmauto op het Hawker Typhoon gevechtsvliegtuig.
Magistrale vierliter zes-in-lijn
Naast de bijzondere Bond-versie was de reguliere DB5 niet te versmaden. De overeenkomsten met diens voorganger – de DB4 – waren groot, al werd een duidelijk verschil gemaakt. En wel onder de motorkap. Daar was een vierliter zes-in-lijn goed voor een vermogen van meer dan 280 pk.
Bovendien werden remschijven van Girling gemonteerd – bekend van de DB4GT – en 15-inch wielen. Voor het comfort waren elektriche ramen voortaan standaard. Een klein deel van de DB5’s schopte het dankzij carrosseriebouwer Harold Radford tot shooting brake, al kon je ook kiezen voor de cabrio-variant met optionele stalen hard-top.