Onvervulde potentie

De Britse auto-industrie was ooit zo dominant als een boze Max Verstappen in de regen en nergens werden er vanaf halverwege vorige eeuw meer auto’s geproduceerd dan aan de overkant van Het Kanaal. Op een handjevol merken na, moeten we het nu vooral doen met het erfgoed. Maar deze heritage is te koop, meent SAIC, het moederbedrijf van MG. Met de Cybester blazen zij de ‘Britse’ roadster nieuw leven in. Mag hij daarmee in de voetsporen treden van zijn voorgangers als de MG Midget en MG B?

 

Een serieus goed gelukt ontwerp, een open kap, een hoogwaardig afgewerkt interieur en - in de door ons gereden GT-uitvoering - ruim 500 pk en vierwielaandrijving voor zo’n € 70.000,-. O ja, laten we die roemruchte heritage niet vergeten in dat lijstje. Op het eerste gezicht lijkt de MG Cybester de juiste grondstoffen in huis te hebben om een succesverhaal te worden, hoewel wij bij Chinese auto’s - noem ons ouderwets - toch altijd wat huiverig zijn. Een beetje zoals de gerechten op menukaarten in extreem toeristische restaurants in Zuid-Europa. Met in Microsoft Word vormgeven pagina’s in van die vettige plastic insteekhoesjes, waarop gerechten afgebeeld staan die er stiekem toch erg smakelijk uitzien. Nadat je de gok waagt, krijgt dat voorgevoel meestal toch gelijk; ook de beste ingrediënten kunnen in de handen van de verkeerde chef een gerecht vormen dat je laat watertanden wanneer je ernaar kijkt, maar dat na drie keer kauwen toch niet helemaal in de smaak valt. Precies dat is er aan de hand met de Cybester

 

Ride, rode, ridden
In het Nederlands gebruiken we het woord ‘rijden’ voor bijvoorbeeld auto’s, bussen, motorfietsen en paarden. Als we dit vertalen naar het Engels, zijn er echter twee mogelijkheden: to drive gebruik je met bijvoorbeeld auto’s in de context en to ride, als je een passagier bent of ergens op zit, zoals een paard of motorfiets. Bij de Cybester zouden we bijna gaan voor de tweede optie: na het instappen ga je in de Chinese Brit meteen op zoek naar de hendel of knop waarmee je de zithoogte aanpast. Helaas kom je dan bedrogen uit; ook de laagste positie is al bijna standje Roel van Velzen. Met mijn 1,80 meter - voor Nederlandse begrippen echt niet groot - raakte mijn zorgvuldig gestileerde coupe al het dak van de roadster. Langere mensen kijken recht tegen de raamstijl aan en zitten nóg beroerder. Het is een gevolg van het accupakket in de bodem. We vragen ons serieus af wat dit betekent bij een frontale aanrijding, want een doorsnee gezicht wint het meestal niet van een stalen balk. Helaas zijn er geen beelden te vinden van een botsproef, en gelukkig ook nog niet van een echt ongeluk. De marketing van MG probeert dit goed te praten door ons erop te wijzen dat de zitpositie bij de klassieke voorouders van de Cybester ook vrij hoog was. Maar ja, zo zijn er wel meer dingen waarmee je vroeger wegkwam en die anno 2025 niet meer kunnen. Zo zongen we vroeger in de kring op school mee met ‘hanky panky Shanghai'. En hoewel we (meestal) geen fan zijn van Chinese auto’s, is dat eigenlijk best een beetje raar. Over het interieur valt sowieso weinig te riduculiseren. Hier vinden we mooie materialen en een serieus hoog afwerkingsniveau waarvan veel (duurdere) merken nog iets kunnen leren. De schermen en bedieningselementen zijn mooi richting de bestuurder gekanteld, waardoor er een soort cockpit-gevoel ontstaat. Het in leder gehulde stuurwiel is wat aan de dikke kant en bedekt helaas net iets te veel van de achtergelegen beeldschermen. 

FlixBus
Eenmaal onderweg lijkt het helaas alsof het budget op was na het in elkaar schroeven van het interieur en het vormgeven van de prachtige koets. De besturing past qua directheid bij het karakter, maar is te gevoelloos. Op de snelweg is de Cybester wat nerveus en zoekerig. Het passieve onderstel laat korte oneffenheden doorklappen in het interieur en lange oneffenheden maken hem zweverig, waardoor bijna het gevoel ontstaat dat er één of meerdere schokbrekers lek zijn. De vering lijkt niet te passen bij de demping en de vooras lijkt niet te passen bij de achteras. Als we de snelweg verlaten voor wat bochtige binnendoorwegen en de grens enigszins proberen op te zoeken, wordt het er ook niet beter op. De auto wil zich niet lekker ‘zetten’ in de bochten en regelmatig lijkt de binnenste voorband ons te willen vertellen dat er een nieuwe Paus gekozen is. Het twee ton zware apparaat reageert daarbij wollig op koerswisselingen. Ja, met 502 pk en een sprinttijd van 3,2 seconden naar de honderd is hij in een rechte lijn indrukwekkend snel. Maar hij is niet comfortabel genoeg om lekker te cruisen en tegelijkertijd niet sportief genoeg om leuk te kunnen sturen. Een reis met een FlixBus klinkt opeens niet zo verkeerd.

En dat zit hem niet alleen in de rijeigenschappen. Ook de software vertoont nu en dan wat haperingen; zo loopt in ons testexemplaar de navigatie steeds vast. Het audiosysteem is voorzien van Bose-labels, maar we vragen ons af of Bose hiervan überhaupt op de hoogte is. No highs, no lows, must be Bose, klinkt weleens in de audiofielenwereld, maar de geluidkwalitieit in de Cybester is echt heel erg ondermaats. Een setje oude pc-speakers van Marktplaats heeft waarschijnlijk een breder frequentiebereik. Goed nieuws voor de mensen die graag bellen met de telefoon in hun hand: met de zonneklep naar beneden, wordt je hele gezicht afgedekt op een flitsfoto. It wasn’t me. Het nadeel is dat dit het zicht naar buiten nogal belemmert. Dat de Cybster zo tegenvalt, is jammer. Want potentie heeft het concept wel degelijk.

Doelgroep
En dat brengt ons bij de doelgroep van de Cybester. MG-merkfanaten raken er waarschijnlijk onpasselijk van dat een Chinese EV ‘hun’ embleem draagt, dus die groep (of dat groepje) kunnen we afstrepen. Algemene autoliefhebbers zullen de rijeigenschappen ondermaats vinden, dus ook die vallen af. We zoeken dus mensen die totaal geen gevoel hebben bij die heritage en bij rijeigenschappen, en daarbij ook nog eens een stuk kleiner zijn dan het Nederlands gemiddelde. Mensen zoals mijn moeder - die een lekke band nog niet merkt zonder waarschuwing op het dashboard - en haar vriendinnen op de manege, waar ik met de Cybester even langsreed om iets op te halen. “Oh, die is veel mooier dan een Porsche”. Ook de rest van de aanwezige dames was onder de indruk en wilde er graag meer over weten. De prijs vonden ze ook nog wel meevallen, zeker in vergelijking met het genoemde Duitse merk. Deze positiviteit vervloog echter snel toen ik de elektrische vleugel-/schaardeur opende. “Oh, wat erg. Daarmee ga je toch niet rijden?” Waarvan akte.

Als de redactie van dit magazine morgen een restaurant koopt en zelf in de keuken gaat staan, zal de kwaliteit van het eten er niet op vooruitgaan. Ook niet als we onze voornamen veranderen in Jamie, Gordon of Herman en in de autowereld blijkt dat niet anders te zijn. Gelukkig voor MG zou het niet al te moeilijk moeten zijn om een goede onderstellen-chef te vinden die orde op zaken komt stellen. Herrie in de keuken, en vervang dan meteen die opzichtige deuren door reguliere exemplaren. Zo kan versie 2.0 toch opeens een hele leuke auto worden. 

MG Cybester GT

Motor elektromotor Accucapaciteit in kWh 77 Vermogen in pk 502 Koppel in Nm 725 WLPT-actieradius in km 507 Transmissie 1-versnelling Aandrijving voor en achter L x b x h in cm 453 x 191 x 133 Gewicht in kg 2.000 kg Topsnelheid in km/h 193 Prijs gereden exemplaar in euro 69.945