Hyundai is al het vierde autoconcern ter wereld, maar dat is voornamelijk te danken aan kleinere auto’s. Toch probeert Hyundai ook in de hogere segmenten te scoren en het nieuwste wapen is de i40.
Met deze forse middenklasser wil Hyundai met name in de zakelijke markt veel beter dan voorheen gaan scoren en dat is ook een voorwaarde voor succes in deze klasse, het zogenaamde D-segment. Daar wordt een auto door 83 procent van de klanten zakelijk gereden volgens Hyundai en dus moet je zowel de berijders als de fleet- en leasebedrijven voor je zien te winnen.
Vijf jaar garantie
Dat laatste probeert Hyundai te doen met lage prijzen, hoge kwaliteit en een hoge restwaarde. Bovendien claimt Hyundai dat de kosten gedurende de eerste vijf jaar erg laag zijn, omdat de auto in die periode in de garantie zit. Zelfs een kapotte accu, bij veel merken een ‘verbruiksartikel’, zit in die garantie.
Net zo belangrijk is natuurlijk dat Hyundai de berijder kan aanspreken met de i40. Dat zoiets met in Korea ontworpen producten niet zo makkelijk gaat, daar zijn ze wel achter. En dus mocht het Europese designcentrum in Rüsselsheim zich dit keer ontfermen over het model, dat eigenlijk de opvolger is van de Sonata.
Combi eerst
Het is een slimme zet van Hyundai om als eerste een combiversie van de i40 uit te brengen. Die koetswerkvariant is in onze contreien – daarentegen niet in de sedanminnende knoflooklanden – populairder en het is ook gewoon een fraaie auto om te zien. Jammer is daarentegen dat in de typeaanduiding niet naar voren komt dat het een combi is. Voor de i30 gebruikt Hyundai daar Crosswagon voor, maar zo heet de stationwagen van de i40 officieel niet en de vierdeurs heet evenmin sedan.
Voor het gemak hanteren we toch maar even i40 Crosswagon en dat is een tamelijk forse auto met 4,77 lengte. Hij is daardoor ook aangenaam ruim – volgens Hyundai de ruimste in zijn klasse – en hij heeft vanwege zijn carrosserievorm ook nog eens een forse en flexibele bagageruimte. Er is 533 liter beschikbaar die je door neerklappen van de bank kunt uitbreiden naar 1.719 liter.
Goede audio
Verheugend is ook dat Hyundai het interieur heel netjes heeft afgewerkt. Geen goedkoop ogende, harde kunststoffen meer, maar mooi volgeschuimde, zachte delen. We vinden het – optionele – navigatiesysteem lekker hoog in de middenconsole zitten, maar de andere instrumenten zitten diep en laag in het dashboard, waardoor de afstand tussen teller en wegdek relatief groot is. Maar verder is het een keurig interieur en het –eveneens optionele - Infinity audiosysteem (heeft niets te maken het met het automerk) klinkt voortreffelijk.
Lage bijtelling
Om op de shortlist te komen bij de Nederlandse zakelijke rijder, is er nog iets meer nodig. Of eigenlijk minder, want de fiscale bijtelling speelt een steeds belangijker rol bij de keuze van een zakenauto. Het verschil tussen 20 en 25 procent scheelt netto al gauw 50 euro per maand bij een auto van dertig mille, dus wie in die categorie van 20 procent iets kan aanbieden, komt vaak hoger op de shortlist.
Hyundai heeft voor de i40 Crosswagon zowel een diesel- als een benzineversie die in aanmerking komen voor 20 procent fiscale bijtelling. De 1.6 GDI blue (135 pk) met handgeschakelde zesbak zit met een koolzuurgasproductie van 140 g/km net op de grens, de 1.7 CRDi turbodiesel (116 pk) met handbak zit er zelfs iets royaler onder.
Taaie motor
Helaas waren deze twee versies niet aanwezig bij de dynamische introductie, maar konden we alleen de sterkere variant van de 1.7 CRDi turbodiesel rijden (136 pk) en de tweeliter benzine met 177 pk. In alle gevallen hebben de motoren directe injectie en zoals we al eerder hebben kunnen constateren is dat bij een benzinemotor zonder turbo niet altijd een onverdeeld genoegen.
Op papier komt er 177 pk uit de tweeliter i40-machine, maar het voelt aan als 50 pk minder. De motor hangt niet lekker aan het gas en de krachtsontplooiing voelt bij hogere toerentallen taai aan. De 40 pk minder sterke diesel rijdt voor je gevoel levendiger en vlotter.
Ongevoelige besturing
Met de rijeigenschappen is niets mis en comfort en weggedrag zijn van het niveau dat in deze klasse thuis hoort. Alleen bederft de besturing het rijplezier een beetje. De stuurbekrachtiging is erg ongevoelig en licht, met een onprettig terugdraai-effect.
Wie daar niet aan tilt heeft aan de i40 veel auto voor het geld (vanaf 24.995 euro), want hij is in de goedkopere versies al zeer compleet uitgerust. Kies als het van de baas mag de sterkste diesel, want dat is de prettigste krachtbron (vanaf 32.495 euro).
Tekst: Mario Vos
Met deze forse middenklasser wil Hyundai met name in de zakelijke markt veel beter dan voorheen gaan scoren en dat is ook een voorwaarde voor succes in deze klasse, het zogenaamde D-segment. Daar wordt een auto door 83 procent van de klanten zakelijk gereden volgens Hyundai en dus moet je zowel de berijders als de fleet- en leasebedrijven voor je zien te winnen.
Vijf jaar garantie
Dat laatste probeert Hyundai te doen met lage prijzen, hoge kwaliteit en een hoge restwaarde. Bovendien claimt Hyundai dat de kosten gedurende de eerste vijf jaar erg laag zijn, omdat de auto in die periode in de garantie zit. Zelfs een kapotte accu, bij veel merken een ‘verbruiksartikel’, zit in die garantie.
Net zo belangrijk is natuurlijk dat Hyundai de berijder kan aanspreken met de i40. Dat zoiets met in Korea ontworpen producten niet zo makkelijk gaat, daar zijn ze wel achter. En dus mocht het Europese designcentrum in Rüsselsheim zich dit keer ontfermen over het model, dat eigenlijk de opvolger is van de Sonata.
Combi eerst
Het is een slimme zet van Hyundai om als eerste een combiversie van de i40 uit te brengen. Die koetswerkvariant is in onze contreien – daarentegen niet in de sedanminnende knoflooklanden – populairder en het is ook gewoon een fraaie auto om te zien. Jammer is daarentegen dat in de typeaanduiding niet naar voren komt dat het een combi is. Voor de i30 gebruikt Hyundai daar Crosswagon voor, maar zo heet de stationwagen van de i40 officieel niet en de vierdeurs heet evenmin sedan.
Voor het gemak hanteren we toch maar even i40 Crosswagon en dat is een tamelijk forse auto met 4,77 lengte. Hij is daardoor ook aangenaam ruim – volgens Hyundai de ruimste in zijn klasse – en hij heeft vanwege zijn carrosserievorm ook nog eens een forse en flexibele bagageruimte. Er is 533 liter beschikbaar die je door neerklappen van de bank kunt uitbreiden naar 1.719 liter.
Goede audio
Verheugend is ook dat Hyundai het interieur heel netjes heeft afgewerkt. Geen goedkoop ogende, harde kunststoffen meer, maar mooi volgeschuimde, zachte delen. We vinden het – optionele – navigatiesysteem lekker hoog in de middenconsole zitten, maar de andere instrumenten zitten diep en laag in het dashboard, waardoor de afstand tussen teller en wegdek relatief groot is. Maar verder is het een keurig interieur en het –eveneens optionele - Infinity audiosysteem (heeft niets te maken het met het automerk) klinkt voortreffelijk.
Lage bijtelling
Om op de shortlist te komen bij de Nederlandse zakelijke rijder, is er nog iets meer nodig. Of eigenlijk minder, want de fiscale bijtelling speelt een steeds belangijker rol bij de keuze van een zakenauto. Het verschil tussen 20 en 25 procent scheelt netto al gauw 50 euro per maand bij een auto van dertig mille, dus wie in die categorie van 20 procent iets kan aanbieden, komt vaak hoger op de shortlist.
Hyundai heeft voor de i40 Crosswagon zowel een diesel- als een benzineversie die in aanmerking komen voor 20 procent fiscale bijtelling. De 1.6 GDI blue (135 pk) met handgeschakelde zesbak zit met een koolzuurgasproductie van 140 g/km net op de grens, de 1.7 CRDi turbodiesel (116 pk) met handbak zit er zelfs iets royaler onder.
Taaie motor
Helaas waren deze twee versies niet aanwezig bij de dynamische introductie, maar konden we alleen de sterkere variant van de 1.7 CRDi turbodiesel rijden (136 pk) en de tweeliter benzine met 177 pk. In alle gevallen hebben de motoren directe injectie en zoals we al eerder hebben kunnen constateren is dat bij een benzinemotor zonder turbo niet altijd een onverdeeld genoegen.
Op papier komt er 177 pk uit de tweeliter i40-machine, maar het voelt aan als 50 pk minder. De motor hangt niet lekker aan het gas en de krachtsontplooiing voelt bij hogere toerentallen taai aan. De 40 pk minder sterke diesel rijdt voor je gevoel levendiger en vlotter.
Ongevoelige besturing
Met de rijeigenschappen is niets mis en comfort en weggedrag zijn van het niveau dat in deze klasse thuis hoort. Alleen bederft de besturing het rijplezier een beetje. De stuurbekrachtiging is erg ongevoelig en licht, met een onprettig terugdraai-effect.
Wie daar niet aan tilt heeft aan de i40 veel auto voor het geld (vanaf 24.995 euro), want hij is in de goedkopere versies al zeer compleet uitgerust. Kies als het van de baas mag de sterkste diesel, want dat is de prettigste krachtbron (vanaf 32.495 euro).
Tekst: Mario Vos