De brandstofmeter geeft aan dat we nog voor 875 km aan diesel in de 93-litertank hebben. De afstand tot het einddoel, een klein dorp hoog in de Alpen, is nog 863 km van ons verwijderd. Een uitdaging is geboren. Papa wil op één tank de Alpen halen.
Ons vervoermiddel is een Jeep Grand Cherokee 3.0 CRD Overland. De vermogenscijfers stemmen ons vrolijk, al geven ze niet direct de indruk dat we aan onze doelstelling kunnen voldoen: een drieliter zescilinder diesel met 250 edele vierbeners, 570 Nm koppel bij 2.000 tpm en een achttraps automaat. De eerste indruk bij het beklimmen – ja, hij staat lekker hoog op de poten – van de potente SUV, is dat hij wel comfortabel, maar niet te weelderig is. Officieel is het een Amerikaan, maar wel een met een Europees sausje; in theorie een gouden combinatie. Dat begint al bij de afwerking van het interieur: Amerikaanse auto’s hebben een slechte reputatie wat afwerking betreft, maar het met nappaleder beklede interieur valt op door onder meer fraaie stiksels. Ook het typisch Amerikaanse rijgedrag dat eerdere modellen van de Grand Cherokee kenmerkte (in rechte lijn formidabel, maar bij een lichte stuurdraaiing direct een kanteldreiging), is in de huidige versie meer dan verholpen, zo merken wij op deze bochtige Alpenwegen. De Quadra-lift pneumatische ophanging, die automatisch wordt aangepast aan de snelheid, zorgt voor een optimale wegligging. Oneffenheden in ruig terrein of in de sneeuw worden dankzij dit systeem gereduceerd tot een animatie van bewegende assen op het digitale dashboard. Wat ook zonder meer helpt, is de Quadra-Drive permanente vierwielaandrijving. In bochten blijft de Jeep geweldig stabiel.
De Franse Autoroute ligt er verlaten bij op dit tijdstip in de vroege ochtend. Het gaspedaal toucheren we in eerste instantie uiterst gedoseerd, wat resulteert in een zeer acceptabele moyenne. Niet gek voor een 2.300 kg wegend voertuig. Maar het rustige verkeersbeeld nodigt uit om de cruise control op ‘155’ te zetten, wat we ook doen. Niets wijst erop dat we (te) hard rijden, omgevingsgeluid is er niet. Of deze snelheid echter verstandig is met betrekking tot de uitdaging om in één ruk de Alpen te halen? Nee, uiteraard niet. Het resterende bereik is gedaald naar 558 km en het hooggebergte ligt nog 50 kilometer verder dan dat. Dus toch maar een ingrijpende rijstijlaanpassing: cruise control naar ‘135’, wat resulteert in een dalend verbruik en waarschijnlijk vriendelijker reagerende gendarmes. Zo’n grote witte Amerikaan trekt al genoeg bekijks.
Wat als ik het niet op één tank dreig te halen? Radio uit? Airco uit? En dan? We hebben ook nog een flinke slotklim te nemen. Maar Papa wil zo graag. Ook de niet-per-se-nodig-maar-wel-verslavend-lekkere kickdowns eisen nu hun tol. Of sla ik nu door?
Toch geef ik niet snel op. De snelweg is inmiddels ingeruild voor de D-wegen. Opdringerige Renaultjes en Peugeootjes geven we gemoedelijk de ruimte en zelfs de dame van La Poste krijgt voorrang op de steeds smaller en steiler wordende weg. Om ons heen transformeert het landschap na de zoveelste tunnel van viezig bruin naar stralend wit. Een verademing. De navigatie geeft aan dat we nog 48 km te gaan hebben terwijl de actieradius op 46 staat. Dit wordt hoe dan ook een close call. Radio dus wel uit. Airco ook. Reisgenoten waren al vertwijfeld, maar vragen zich nu nog meer af waarom deze exercitie juist nú moet plaats hebben. Waarom niet gewoon wat liters erbij gooien, dan halen we het tenminste zeker. Het genieten van de indrukwekkende vergezichten, imposante rotsmassa’s en de vele sneeuw ontgaat hen compleet. Papa geniet echter wel, maar dan van alle instrumentaria die nu echt de indruk geven dat hij het gaat halen, zij het op de laatste dampen.
Het is mijn eer te na om nu nog te gaan tanken, zo dichtbij. Maar het venijn zit in de staart. Milieueisen en het feit dat het dorp in een Parc Naturel ligt, op een hoogte van 1.600 meter, betekenen dat er geen brandstof boven op de berg te verkrijgen is. Ik moet capituleren. Met tegenzin stop ik bij een tankstation in het dal. Mijn reisgenoten zijn weliswaar gerustgesteld, maar ik zou het nog lang te horen krijgen.
Tekst en beeld: Merlijn Viersma
| Jeep Grand Cherokee 3,0 CRD Overland |
|
| Motor |
3,0 liter zescilinder diesel, 250 pk/184 kW bij 4.000 tpm, 570 Nm bij 2.000 tpm |
| Transmissie |
Vierwielaandrijving, automatische achttraps versnelling |
| L x b x h in cm |
483 x 194 x 180 |
| Wielbasis in cm |
292 |
| Gewicht in kg |
2.303 |
| 0-100 in sec. |
8,2 |
| Top in km/h |
202 |
| Prijs in euro |
87.990 |
