Er gaapte een kloof tussen de compacte, trendy Range Rover Evoque en de dynamische Range Rover Sport. Een gat van pakweg 45 mille, 45 cm en 450 kilogram. Maar dat gat wordt nu opgevuld door de Range Rover Velar.
We staan met de Velar P380 R-Dynamic aan de rand van het Storfjord in het Noorse Stranda. De kabelbaan hier brengt 's winters skiërs naar 1.230 meter hoogte voor hun afdaling. Wij stappen niet in 'n gondel om bij het restaurantje boven te komen, we klauteren met de Velar over een drie kilometer lang, akelig steil en stenig pad naar boven.
Via het onderste aanraakscherm selecteren we in Terrain Response de stand grass, gravel & snow en gestaag beklimt de Velar de Roalden, zoals deze berg is genoemd. Sommige stukken zijn smal en hebben een harde ondergrond, in de haarspeldbochten zijn er veel kleine steentjes die de tractie op de proef stellen. De Velar geeft echter geen krimp en bestijgt zonder enige aarzeling de Roalden. Heel soms zoekt een wiel even naar grip, maar dan grijpt de elektronica meteen in om de trekkracht naar de andere wielen te sturen.
Tijd voor de afdaling, via dezelfde route. We roepen de hulp in van Hill Descent Control, dat je ook op het onderste aanraakscherm selecteert. Met een knopje op het stuur regel je vervolgens de daalsnelheid. Iets sneller op de minder steile en rechte stukken, langzaam in de scherpe bochten met losse steentjes. Een kind kan de was doen!
Beneden slaan we rechtsaf om de rivier te doorwaden. Stoom stijgt op uit de spatborden, want de remmen zijn aardig warm. We hebben drie kilometer gereden met Hill Descent Control ingeschakeld. Dat regelt de snelheid immers met gedoseerd afremmen. Maar ook de rivier is kinderspel voor de Velar. Het is altijd weer indrukwekkend wat 'n Range Rover klaarspeelt!
Kenmerkend is verder de kaarsrechte taillelijn, die de koplampen met de achterlichten verbindt. De flanken zijn verder zo vlak en strak mogelijk gehouden. En de portiergrepen komen pas naar buiten als je de auto ontgrendelt.
Zodra je de auto start, komen de drie schermen – instrumentarium meegeteld – tot leven en is snel duidelijk waar alles is te vinden. Je kunt ook kiezen of en hoe het instrumentenpaneel snelheid, toerental en navigatiekaart laat zien. Bepaalde informatie is bovendien via de head-updisplay op de voorruit te projecteren. Zeer fraai is de wijze waarop Terrain Response op het scherm een gekozen aandrijfmodus toont.
Sommige functies zijn te bedienen met knoppen op het stuur en afhankelijk van de gekozen functie kan het uiterlijk van de knop veranderen. Heel mooi!. Bovendien is de snelheid waarmee alles werkt ook zeer goed.
De topversies van de Velar zijn de P380 met de bekende drieliter V6-compressormotor op benzine en de D300 met drieliter V6-turbodiesel. De laatste levert maar liefst 700 Nm koppel bij slechts 1.500 toeren. Alle motoren zijn standaard gekoppeld aan de voortreffelijke achttrapsautomaat en ze drijven – natuurlijk, zouden we willen zeggen – alle vier de wielen aan.
Voor onze testritten kozen we de twee zescilinders die het in de pakweg twee ton wegende Velar vrij makkelijk hebben. De acceleratie van beide uitvoeringen is bijna van sportautoniveau. De testroute die voor ons was uitgezet bevatte helaas geen snelweg om de auto’s op hoge snelheid te proberen. Bovendien worden de snelheidslimieten in Noorwegen buitengewoon streng gehandhaafd.
Via het onderste aanraakscherm selecteren we in Terrain Response de stand grass, gravel & snow en gestaag beklimt de Velar de Roalden, zoals deze berg is genoemd. Sommige stukken zijn smal en hebben een harde ondergrond, in de haarspeldbochten zijn er veel kleine steentjes die de tractie op de proef stellen. De Velar geeft echter geen krimp en bestijgt zonder enige aarzeling de Roalden. Heel soms zoekt een wiel even naar grip, maar dan grijpt de elektronica meteen in om de trekkracht naar de andere wielen te sturen.
Tien ansichtkaarten
Een kwartiertje later staan we op de Roalden te genieten van het adembenemende uitzicht. Tientallen, soms nog licht besneeuwde, bergtoppen omzomen het Storfjord, terwijl de zon door de wolken probeert te dringen. Het is alsof er tien ansichtkaarten aan elkaar zijn geplakt.
Tijd voor de afdaling, via dezelfde route. We roepen de hulp in van Hill Descent Control, dat je ook op het onderste aanraakscherm selecteert. Met een knopje op het stuur regel je vervolgens de daalsnelheid. Iets sneller op de minder steile en rechte stukken, langzaam in de scherpe bochten met losse steentjes. Een kind kan de was doen!
Beneden slaan we rechtsaf om de rivier te doorwaden. Stoom stijgt op uit de spatborden, want de remmen zijn aardig warm. We hebben drie kilometer gereden met Hill Descent Control ingeschakeld. Dat regelt de snelheid immers met gedoseerd afremmen. Maar ook de rivier is kinderspel voor de Velar. Het is altijd weer indrukwekkend wat 'n Range Rover klaarspeelt!
Kaarsrechte taillelijn
De Velar is in het gamma van Range Rover niet alleen de auto die het gat tussen de Evoque en de Sport vult. Het model moet ook een antwoord zijn op de allroad stationwagons van bijvoorbeeld Volvo, Audi en inmiddels ook Mercedes. Het is voor Range Rover-begrippen dan ook een relatief lage auto, die niet alleen het belangrijke ‘midsize SUV’-segment bestrijkt. Het design van de Velar is onmiskenbaar Range Rover, maar wel in een uiterst dynamische vorm. De grille en de voorruit staan wat schuiner dan we gewend zijn en de achterkant, met de oplopende bumper en de afgeschuinde achterklep, geeft de auto extra dynamiek. De overhangen van de Velar zijn opmerkelijk kort en de auto heeft voor zijn lengte een forse wielbasis. Het geeft de midsize Range Rover een mooi gestrekt design, dat inderdaad doet denken aan dat van een stationwagon. De Velar is trouwens slechts een dikke decimeter hoger dan bijvoorbeeld de Volvo V90 Cross Country.
Kenmerkend is verder de kaarsrechte taillelijn, die de koplampen met de achterlichten verbindt. De flanken zijn verder zo vlak en strak mogelijk gehouden. En de portiergrepen komen pas naar buiten als je de auto ontgrendelt.
Futuristisch
Het design van de Range Rover Velar is niet alleen aan de buitenkant heel bijzonder, het interieur is bijna futuristisch, maar tegelijk heel erg mooi afgewerkt. Het lijkt in eerste instantie minimalistisch, maar dat komt doordat vrijwel alle knoppen zijn verdwenen en dus vrijwel alles te bedienen is met twee aanraakschermen in de middenconsole en centraal in het dashboard.
Zodra je de auto start, komen de drie schermen – instrumentarium meegeteld – tot leven en is snel duidelijk waar alles is te vinden. Je kunt ook kiezen of en hoe het instrumentenpaneel snelheid, toerental en navigatiekaart laat zien. Bepaalde informatie is bovendien via de head-updisplay op de voorruit te projecteren. Zeer fraai is de wijze waarop Terrain Response op het scherm een gekozen aandrijfmodus toont.
Sommige functies zijn te bedienen met knoppen op het stuur en afhankelijk van de gekozen functie kan het uiterlijk van de knop veranderen. Heel mooi!. Bovendien is de snelheid waarmee alles werkt ook zeer goed.
Ingenium viercilinders
De Range Rover Velar houdt qua afmetingen niet veel afstand tot de grotere broers, maar in motorisch opzicht des te meer. De nadruk ligt namelijk op de tweeliter viercilinder Ingenium-turbomotoren op diesel of benzine. Er is voor elke brandstofsoort keuze uit twee viercilinders: de diesel is er als D180 en D240 (het getal staat voor het aantal pk's), de benzineversie is er als P250 en P300. De minst sterke Velar spint trouwens al in negen tellen van 0 naar 100 km/h, de sterkste in 5,7 seconden.
De topversies van de Velar zijn de P380 met de bekende drieliter V6-compressormotor op benzine en de D300 met drieliter V6-turbodiesel. De laatste levert maar liefst 700 Nm koppel bij slechts 1.500 toeren. Alle motoren zijn standaard gekoppeld aan de voortreffelijke achttrapsautomaat en ze drijven – natuurlijk, zouden we willen zeggen – alle vier de wielen aan.
Voor onze testritten kozen we de twee zescilinders die het in de pakweg twee ton wegende Velar vrij makkelijk hebben. De acceleratie van beide uitvoeringen is bijna van sportautoniveau. De testroute die voor ons was uitgezet bevatte helaas geen snelweg om de auto’s op hoge snelheid te proberen. Bovendien worden de snelheidslimieten in Noorwegen buitengewoon streng gehandhaafd.