L’ultima: Maserati Merak SS ‘Tipo 80’ (1981)

De Maserati Merak is een van de fijnste Italiaanse GT’s uit de jaren zeventig en tachtig, terwijl hij nota bene onder Frans gesternte ontwikkeld werd. Het meest gewild is de Merak SS ‘Tipo 80’, waarvan er welgeteld 65 zijn gebouwd. Eén daarvan werd in 1981 als showauto op de autoshow van Genève gezet: deze. Nu is ‘ie het bezit van een Nederlandse connaisseur.

Het is een koude winternacht als we op een verlaten Lange Voorhout in Den Haag staan. Midden op deze meest statige laan van ons land, omringd door lange rijen lindebomen, staat de reden dat we onze warme huizen achterlieten: een lichtblauwe Maserati Merak SS ‘Tipo 80’, uit te spreken als ‘Tipo Ottanta’. De aanblik van zijn sportieve lijnen, overgoten met Italiaanse charme doet ons de kilheid van de nacht vergeten. De 'Celeste Chiaro' (Heldere Hemel)-lak en het lichtbruin lederen interieur met donkerbruine accenten vormen een perfecte combinatie. En omdat het hier om een ‘Tipo 80’ gaat, is hij ontdaan van Franse techniek en voorzien van het prachtige dashboard van de Maserati Bora. Dit is de ultieme Merak.

Nieuw concept

De geschiedenis van de Merak is onlosmakelijk verbonden met die van de Bora, van waaruit hij werd ontwikkeld. Niet alleen delen ze een groot deel van de techniek, maar ook qua ontwerp ontlopen ze elkaar, tot aan de B-stijl, nauwelijks. Om meer te weten te komen over de historie van de Merak moeten we dus eerst kijken naar het ontstaan van de Bora in de late jaren zestig. Maserati, sinds 1937 eigendom van de familie Orsi, was een kleine fabriek in Modena waar zo’n 320 mensen werkten. Van oorsprong ontwierp en bouwde het bedrijf vooral raceauto’s, zoals de beroemde Maserati 250F. Maar eind jaren vijftig, begin jaren zestig was dit veranderd. Het merk had zich teruggetrokken uit de F1 en ondanks dat het nog een aantal prachtige raceauto’s had gebouwd, zoals de iconische ‘Tipo 61 Birdcage’, was de focus in de loop der tijd komen te liggen op de bouw van luxe, krachtige straatauto’s als de 3500GT, de Quattroporte en de Ghibli. In 1965 werd Maserati benaderd door Citroën, dat op zoek was naar een krachtige zescilinder motor voor een nieuw project: de SM (zie CARROS 7, 2019).

Wat begon als een samenwerking, eindigde in 1968 in de overname van zestig procent van de Maserati-aandelen door Citroën, die daarmee in feite eigenaar van het Italiaanse merk werd. Guy Malleret, een competente Franse manager, werd door Citroën geïnstalleerd op de beroemde Viale Ciro Menotti in Modena om overzicht te houden. Meteen datzelfde jaar opperde hij het voor Maserati compleet nieuwe idee van een sportauto met middenmotor bij Giulio Alfieri, de beroemde technische chef van Maserati. Nu was Malleret zelf geen ingenieur of auto-ontwerper, maar hij keek wel goed om zich heen. De aandacht die Lamborghini kreeg voor de Miura en De Tomaso voor de Mangusta - beide auto’s met middenmotor - was hem niet ontgaan. Wat zij kunnen kan Maserati ook, dacht hij.

Lees verder

Het gehele artikel en nog veel meer foto’s kunt u teruglezen in CARROS Magazine nr. 1/2021. Nooit iets missen? Neem nu een extra voordelig jaarabonnement (8 nummers).