De mooiste race ter wereld, die moet je als ware liefhebber van klassieke auto’s ooit gereden hebben. En ach, dat de Mille eigenlijk allang geen echte race meer is doet niet ter zake. Werner Budding dompelde zich onder in het feest dat Mille Miglia heet.
Na het ziekmakende virus dat de afgelopen jaren de wereld verlamde was de 2022-editie een Mille als vanouds. En dus ook met veel meer inschrijvingen dan de organisatie aankan. Zo’n 1.500 equipes trachtten dit jaar in Brescia aan de start te komen, maar met 404 te vergeven startnummers was het een lot uit de loterij om op de Via Venezia te mogen vertrekken. En veel inschrijvers betekent automatisch dat de organisatie weer lekker kritisch de ‘net niet originele’ auto’s uit de lijst konden schrappen. Zo bestond het startveld dit jaar uit pure klassiekers en reden er niet, zoals twee jaar geleden, allerlei ‘specials’ rond in de 1.000 mijl van Brescia naar Rome en weer terug. Specials als nagemaakte pre-war Bentley’s; de vele Mille-fans hadden er destijds geen goed woord voor over. Hun deelname past nou eenmaal niet bij ‘the most beautiful race in de world’.
Punto
Maar in hoeverre is de Mille dan nog een echte race? Nou niet dus, in geen enkel opzicht. De tijden tussen de diverse proeven zijn dusdanig opgezet dat de equipes ze op een relatief rustig tempo kunnen rijden. Toch ligt de snelheid serieus hoog, niet in de laatste plaats veroorzaakt door de tientallen motoragenten die groepjes klassieke auto’s achter zich aan op sleeptouw nemen, dwars tussen het gewone verkeer door. Ga je in je oude Fiat Punto niet bijtijds aan de kant dan volgt een sirene en wilde armgebaren, zodat de berm vanzelf wordt opgezocht. De Italianen accepteren het; de Mille Miglia hóórt tenslotte bij Italië, net als pasta, de Giro en de maffia.
Lees verder
Het gehele artikel en nog veel meer foto’s kunt u teruglezen in CARROS Magazine nr. 5/2022. Nooit iets missen? Neem nu een extra voordelig jaarabonnement (8 nummers).
